به رغم این مسئله ولادیمیر پوتین مشهورترین سیاستمدار کنونی روسیه است و در صورتی که سمت نخست وزیری این کشور را نیز عهده دار شود خواهد توانست به میزان زیادی در امور سیاسی روسیه اعمال نفوذ کند.
مدودوف خود ابراز اطمینان کرده است که این نوع ترتیبات برای مشارکت در قدرت (که در روسیه امری نامعمول است) می تواند کارایی داشته باشد.
کسانی که به این همکاری شک و تردید دارند می گویند این نوع مشارکت در قدرت سرانجام متزلزل خواهد شد. انان پیش بینی می کنند که در این نوع ساختار قدرت اختلافاتی در خصوص نحوه حل و فصل مشکلات و اولویت بندی اصلاحات بروز خواهد کرد.
تحلیلگران مسائل سیاسی هشدار می دهند دیدگاهی کاملا حقوقی درباره تقسیم قدرت در روسیه نمی تواند راه را برای اعمال حاکمیت در این کشور که بنیان هایی عمیقا فردی دارد هموار کند.
در زیر به وظایف و مسئولیت های رئیس جمهور و نخست وزیر در روسیه اشاره شده است:
رئیس جمهور:
ریاست دولت را بر عهده دارد؛ دفتر کارش در کاخ کرملین است؛ فرماندهی کل نیروهای مسلح و نیز مسئولیت تسلیحات هسته ای این کشور را بر عهده دارد؛ مسیر سیاست های داخلی و خارجی را معین می کند؛ مسئولیت اجرای قانون اساسی و احقاق حقوق شهروندان را بر عهده دارد؛ مسئولیت دفاع از حاکمیت روسیه را بر عهده دارد ؛ نخست وزیر موظف است به طور مستقیم به رئیس جمهور گزارش دهد؛ عزل و نصب نخست وزیر و وزیران کابینه را که باید رای موافق پارلمان را داشته باشند انجام می دهد؛ وزارت امور خارجه، وزارت دفاع، وزارت کشور،وزارت شرایط اضطراری و وزارت دادگستری مسقیما به رئیس جمهور گزارش می دهند؛ تشکیلات ریاست جمهوری مستقر در کرملین را اداره می کند؛ رئیس جمهور حق دارد ریاست نشست های کابینه را بر عهده بگیرد ولی معمولا این وظیفه را به نخست وزیر واگذار می کند؛ اعضای شورای امنیت روسیه را تعیین و فعالیت های انها را کنترل می کند. شورای امنیت روسیه بر سیاست های دفاعی و امنیتی این کشور نظارت دارد؛ رئیس جمهور می تواند در صورتی که احساس کند امنیت ملی تهدید می شود حالت فوق العاده یا مقررات نظامی در کشور اعلام کند.
نخست وزیر:
-- ریاست نشست های کابینه را بر عهده دارد؛ دفتر نخست وزیر روسیه در کاخی در مسکو واقع است که در روبروی کرملین قرار دارد؛ در صورتی که رئیس جمهور اتوان شده و نتواند به مسئولیت هایش عمل کند نخست وزیر جای وی را می گیرد؛ وزارتخانه های غیر نظامی مانند وزارتخانه های اموزش و پرورش و بهداشت مستقیما به نخست وزیر گزارش می دهند؛ سیاست خارجی و داخلی و نیز فرمان های ریاست جمهوری، قوانین و توافقنامه های بین المللی را اجرا می کند؛ نخست وزیر سیاست های اقتصادی و مالی را هماهنگ کرده و دارایی های فدرال را مدیریت می کند؛ بهای گاز، برق و حمل و نقل داخلی را تعیین می کند؛ نخست وزیر سیاست های مربوط به امور اجتماعی،کاری و مهاجرت را کنترل
