دمیتری مدویدیف امروز به عنوان رییس جمهور جدید روسیه سوگند یاد کرد و بدین ترتیب جانشین ولادیمیر پوتین رییس جمهور فعلی این کشور شد.

مراسم تحلیف مدویدیف در کرملین به هشت سال ریاست جمهوری پوتین پایان داد و این در حالیست که وی مطمئن است که می تواند همچنان نفوذ گسترده خود را در روسیه حفظ کند.

انتظار می رود یکی از نخستین اقدامات مدودف به عنوان رییس جمهور جدید روسیه، معرفی پوتین به عنوان نخست وزیر این کشور باشد. مدویدیف وعده داده است که سیاستهای پوتین را ادامه دهد.

ولادیمیر پوتین افسر سابق کا گ ب پس از هشت سال ریاست جمهوری روسیه امروز این سمت را تحویل دیمیتری آناتولیوویچ مدویدیف می دهد .

مدویدیف که متولد 14 سپتامبر 1965 در لنینگراد (سن پترزبورگ امروزی)است در دسامبر سال 2007 به‌عنوان نامزد چهار حزب عمده حامی دولت به رهبری روسیه واحد، برای انتخابات ریاست‌جمهوری مارس 2008 معرفی شد؛ انتخابی که بلافاصله مورد تأیید و حمایت ولادیمیر پوتین و سرگئی ایوانف دیگر مرد مقتدر روسیه که تا پیش از آن مدعی بالقوه ریاست‌ جمهوری محسوب می‌شد) قرار گرفت.

وی که از سال 1990 تا 1995 دستیار آناتولی سوبچاک شهردار وقت سن پترزبورگ بود ، در نوامبر 1999 به سمت معاون دفتر نخست وزیر روسیه گمارده شد و فقط به فاصله چند هفته به عنوان معاون دفتر ریاست جمهوری روسیه مشغول به کار شد.

این دوره با انتصاب پوتین به عنوان نخست وزیر ، پس از آن کناره‌گیری بوریس یلتسین از ریاست جمهوری روسیه و سپس انتخاب پوتین به کفالت ریاست‌جمهوری این کشور مصادف بود.

پس از آن مدویدیف در نقش ریاست ستاد انتخاباتی پوتین، به ساماندهی انتخاباتی پرداخت که پوتین را برای دوره نخست ریاست جمهوری راهی کرملین کرد.

با پیروزی پوتین مدودف در ژوئن 2000 به‌عنوان معاون رئیس‌جمهور انتخاب شد و از اکتبر 2003 نیز مسئولیت دفتر ریاست‌جمهوری روسیه را برعهده گرفت.

وی از نوامبر 2005 به عنوان معاون اول نخست‌وزیر روسیه انتخاب شد تا مسئولیت راهبری بخش‌های کلیدی و مهمی چون ساخت و ساز، و بهداشت را برعهده گیرد.

ولادیمیر پوتین به عنوان مردی مستحکم و با خصوصیات مردان دوره جنگ سرد معروف است و تنها نمادی که از وی به عنوان یک مرد اجتماعی به نمایش درامده است تمرین ورزش جودو و ماهیگیری بدون لباس در رودخانه های سیبری است .

هدایت زیر دریایی هسته ای ، لوکوموتیو و کامیون های عظیم الجثه نیز از مهارتهایی است که روسای جمهور نادری را می توان یافت که مانند پوتین در ان مهارت داشته باشند.

وی پس از روی کار امدن اقتصاد روسیه را دچار تحولاتی کرد؛ علی رغم وضعیت سیاسی در روسیه و آنچه غرب انرا نبود دموکراسی در این کشور می خواند و همچنین مشکلات حضور در بازار روسیه، سیر حضور سرمایه گذاران خارجی در این کشور در دوران پوتین روندی صعودی داشت.

بنابر برخى آمار، سرمایه گذاران خارجی امسال رقمی معادل 50 میلیارد دلار در روسیه سرمایه گذاری کرده اند. این رقم تنها معادل پنج درصد از تولید ناخالص ملی روسیه است و آمار نسبتاً قابل قبولی محسوب می شود.

 

اقتصاد روسیه و تلاش های پوتین

اقتصاد روسیه در دهه نود میلادی روزگاری آشفته داشت. تولیدات داخلی و صنعت این کشور به سوی انحطاط پیش می رفت و قیمت ها نیز به شدت در حال افزایش بود.

پس از بحران شدید اقتصادی سال 1998 روسیه و ناتوانی این کشور در پرداخت دیون خارجی، اقتصاد این کشور به واسطه بهبود وضعیت اقتصاد جهانی از رشد مداومی برخوردار شد.

پوتین در نخستین دوره ریاست جمهوری اش وعده داد میزان تولید ناخالص داخلی این کشور را طی 10 سال به دوبرابر برساند. این رقم البته به واسطه شرایط اقتصادی روسیه غیرقابل اجرا بود؛ رشد تولید ناخالص داخلی این کشور در سال گذشته 6.3 درصد بود و انتظار می رود امسال 7 درصد رشد داشته باشد. قیمت اجناس نیز سال گذشته رشدی کمتر از 10درصد داشته است. با این حال برای اولین بار از زمان سقوط شوروی انتظار می رود نرخ تورم در این کشور به واسطه افزایش قیمت مواد خوراکى، دو رقمى شود.

صادرات روسیه در سال 1995 میلادی رقمی معادل 78.2 میلیارد دلار بود و این رقم در سال گذشته میلادی به 302 میلیارد دلار افزایش یافت.

حجم واردات این کشور نیز در سال 1995 معادل 46.7 میلیارد دلار بود که در سال گذشته میلادی به 137.5 میلیارد دلار افزایش یافته است.

موجودی حساب ذخیره ارزی روسیه هم رقمی بیش از 450 میلیارد دلار است. رشد اقتصاد روسیه در سال های گذشته سبب شد تا بانک جهانی در بیانیه ای اعلام کند که اقتصاد روسیه رشد بی سابقه و روند باثباتی داشته است.

بانک جهانی روسیه را از نظر سهولت تجارت در رتبه 106 قرار داده است. آمار دیگری هم روسیه را در رتبه 58 سهولت سرمایه گذاری در میان کشورهای جهان قرار داده است.

براساس برخی نظرسنجی ها نیز 82 درصد سرمایه گذاران خارجی گفته اند که از سرمایه گذاری در روسیه کاملاً رضایت دارند.

یکى از دلایل جذابیت سرمایه گذاری خارجی در روسیه وجود نیروی کار متخصص، تحصیلکرده و در عین حال ارزان در این کشور است.

 

اوضاع سیاسی اجتماعی روسیه در دوران پوتین و پس از وی

 

غرب به ویژه امریکا دوران ریاست جمهوری پوتین را دوره کاهش ازادی های مدنی ، اجتماعی و سیاسی برای مردم این کشور می دانند به گونه ای که وزارت امور خارجه امریکا در گزارش های سالانه اش درباره اوضاع سیاسی و حقوق بشر در روسیه از مقامات این کشور انتقاد کرده است .

مجله امریکایی پرادا نیز که همه ساله فهرست رهبران دیکتاتور جهان را منتشر می کند در سال 2007 نیز پوتین را در رده 20 فهرست خود قرار داد. این بیانگر ان است که غربی ها برخلاف نظر اکثریت مردم روسیه نوع حکومت پوتین را نمی پسندند.

با وجود این حال که مدودف به جای مرد سابق کا گ ب بر صندلی کرملین تکیه می زند از وی به‌عنوان تکنوکراتی ( دیوانسالاری ) جوان نامبرده می‌شود که بسیار انعطاف‌پذیر است و کارشناسان سیاسی پیش بینی می کنند روابط روسیه با غرب و در درجه اول با آمریکا، با روی کار امدن وی بسیار بهتر خواهد شد.

در عین حال مدودف فردی‌است که به کرات دیدگاه‌های خود به طرفداری از اقتصاد بازار بیان کرده ‌است و از این رو انتخاب وی بهترین علامت به غرب، مبنی بر تداوم سیاست اقتصاد بازار در روسیه است.

اما نباید انتظار داشت در عرصه سیاست خارجی تغییر چندانی در مناسبات روسیه با غرب به ویژه امریکا صورت بگیرد.

بسیاری معتقدند پوتین در سال پایانی دوره ریاست جمهوری اش با معرفی مدودف برای ریاست جمهوری روسیه باردیگر مخالفت خود را با طرح سپر دفاع موشکی و استقرار رادارهای رهگیر امریکا در شرق اروپا که از ان به عنوان بزرگترین چالش میان مسکو و واشتگتن یاد می شود اعلام کرده است .

مقامات کاخ سفید که این طرح را با ادعای مقابله با تهدید های موشکی ایران ارائه کرده اند و بر اجرای ان پافشاری می کنند در چندین دوره مذاکره با مسئولان روسیه همواره مایوس به واشنگتن بازگشته اند.

سیاست خارجی روسیه در قبال ایران

*****************************

روسیه که شرکای تجاری مهم جمهوری اسلامی ایران محسوب می شود ساخت نخستین نیروگاه هسته ای ایران را نیز در بوشهر برعهده دارد.

غربی ها به ویژه سه کشور اروپایی المان ، فرانسه و انگلیس و امریکا از مخالفان سرسخت برنامه های هسته ای صلح امیز هسته ای ایران هستند که تکمیل نیروگاه بوشهر را نیز شامل می شود چرا که انها مخالف غنی سازی اورانیوم به منظور تولید سوخت هسته ای در خاک ایران هستند و ادعا می کنند جمهوری اسلامی از این فن اوری برای اهداف نظامی استفاده می کند.

روسیه در این میان با اتخاذ سیاستی متعادل تر از کشورهای غربی همواره گفتگوهای دیپلماتیک را بهترین راه برای حل و فصل مناقشه غرب و ایران در این مورد اعلام کرده است .

مسکو ساخت نیروگاه هسته ای بوشهر را هرچند با تاخیر ادامه می دهد و تا اندازه ای در مقابل فشارهای غرب مقاومت می کند که انتظار می رود این روند با توجه به سیاست های کلی مسئولان کرملین همچنان ادامه داشته باشد.

به هر روی امروز مدودف به طور رسمی رییس جمهور روسیه می شود و ولادیمیر پوتین نیز به عنوان مردی در سایه نخست وزیری وی را برعهده خواهد داشت تا شاید بار دیگر در سال 2012 به عنوان مرد شماره یک روسیه زمام امور این کشور را برعهده بگیرد.

منبع : سایت واحد مرکزی خبر - صمدی