جنگ جدید درقفقازهمچنان درصدر اخبار رسانه های جهان قرار دارد. نیروهای گرجستان و روسیه بر سر منطقه اوستیای جنوبی که در سال 1991به طور یک جانبه از گرجستان مستقل شد ، درگیری نظامی شدیدی پیدا کرده اند. این امر موجب مناقشه مستمر میان دو طرف شد و در جریان آن شمار زیادی ازنیروهای گرجی و اوستیای جنوبی کشته شده اند.

ادامه درگیری های گرجستان و روسیه در اوستیای جنوبی و گسترش دامنه جنگ به آبخازیا واکنش های مختلفی را در رسانه های جهان درپی داشته است .

روزنامه انگلیسی گاردین درمقاله ای با عنوان" جنگی که روسیه آن را نمی خواست"، به تحلیل جنگ بین روسیه و گرجستان در منطقه جدایی طلب اوستیای جنوبی پرداخت و نوشت : ناظران از ماهها قبل حدس می زدند که تحریکات مسکو در گرجستان با هدف برپایی جنگ در قفقاز سازماندهی شده است. اکنون روسیه آنچه را که می خواست بدست آورد . این روزنامه با انتقاد از واکنش غرب به این بحران نوشت : سخنان آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان بااین مفهوم که کشوری هم چون گرجستان با برپایی چنین جنگی اجازه ورود به ناتو را ندارد ، می تواند در حکم ارسال این پیام به روسیه باشد که این کشور می تواند از عضویت گرجستان در ناتو بسادگی و با تشدید این جنگ جلوگیری کند.

روزنامه فرانسوی فیگارو نیز درباره واکنش احتمالی غرب به جنگ قفقاز نوشت : رئیس جمهور گرجستان با مقابله با زهرچشم و تهدید روسها تلاش می کند که از کمک کشورهای غربی بهره مند شود. البته او تنها دراین مورد رویاپردازی می کند چرا که این امر رویایی بیش نیست که ناتو برای نجات گرجستان ریسک جنگ علیه روسیه را بپذیرد .

روزنامه سوئیسی « تاگس آن سایگر » نیز با انتقاد از ساکاشویلی ،رییس جمهورگرجستان نوشت : نقش آفرینان قفقاز از مدت ها پیش با تحریکات خود ماشه جنگ رادر قفقاز کشیده اند . قبل از تشدید تنش های موجود باید یکی از طرفین برای حل همیشگی آن اقدام می کرد ، اما هیچ یک از طرفین حاضر نشد چنین کاری راانجام دهد و روس ها هم خیره سرانه از حل این بحران سرباز زدند . امریکا نیز بطور بی درنگ و بی تامل از ساکاشویلی با سلاح و با کارشناسان حمایت کرد. این در حالی است که گرجستان اکنون در انجام این جادوگری اش کاملا" تنهاست . شاید هم ساکاشویلی منتظر پیروزی های خود است که البته بسیار اشتباه محاسبه کرده است .

روزنامه انگلیسی تایمز نیز براین عقیده است که تنها دیپلماسی می تواند راه حل بحران را در پی داشته باشد و روزنامه واشنگتن پست هم واکنش غرب را بسیار متعادل گزارش کرده و از نقش احتمالی سازمان ملل صحبت کرده است .

همچنین روزنامه نیویورک تایمز با اشاره به نیازمندی آمریکا به همراهی روسیه برای مقابله با مسایل بزرگ و پیچیده جهانی ، نوشت : امریکا نباید این ریسک را انجام داده و به دلیل حمایت از گرجستان دوستی روسیه را از دست بدهد.

وزارت امورخارجه آمریکا روزگذشته باانتشار بیانیه ای تاکید کردهیچ احتمالی برای مداخله نظامی آمریکا در گرجستان وجود ندارد. بدین ترتیب آمریکایی ها نشان دادند که برای حمایت از این کشور جنوبی قفقاز که نزدیک ترین متحد واشنگتن درمیان جمهوری های استقلال یافته از شوروی سابق است ، حاضر نیست وارد نبردی شود که در جبهه دیگر آن روسیه قرار دارد.

روسیه در چارچوب شوروی سابق وچه در قالب روسیه فدرال هرگز با آمریکا درگیری مستقیم نظامی نداشته است اما درسراسر عمر هفتاد ساله شوروی واز زمان فروپاشی آن در 1991 تا به حال سیاست خارجی هردو کشور روسیه و آمریکا برمحور رقابت با دیگری تنظیم و اجرا شده است .

درنیمه دوم قرن بیستم و درابتدای قرن جاری بسیاری از جنگ های مناطق مختلف جهان درحقیقت نبرد این دو در جبهه سوم و یا تقابل متحدان این دو کشور در برابر یکدیگر بوده است . آنچه مسلم است ساکاشویلی رئیس جمهوری گرجستان که یکی از غربگراترین رهبران در منطقه قفقاز است ، بدون رایزنی با آمریکا و یا بدون حمایت این کشور تصمیم به اقدام نظامی علیه استقلال طلبان در اوستیای جنوبی نگرفته است . باتوجه به اینکه اغلب شهروندان اوستیائی پاسپورت روسی دارند ، مداخله نظامی مستقیم روسیه کاملا" قطعی به نظر می رسید. آنچه رئیس جمهوری جوان گرجستان را به اعلام جنگ ترغیب کرد ، پشتیبانی از حمایت قدرتی بود که برخلاف گرجستان توان رویارویی نظامی با روسیه را داشته باشد. اما به نظر می رسد که طرف گرجی در محاسبات خود اشتباهاتی کرده است . درحقیقت برای آمریکا وزن گرجستان در معادلات منطقه ای و بین المللی بسیار کمتر از آن است که به خاطر آن بر حدود 9 دهه رویارویی غیرمستقیم با روسها پایان دهد و سربازان خود را به مصاف مستقیم نیروهای روسی بفرستد . برهمین اساس و به دلیل خودداری آمریکا از حمایت نظامی ازگرجستان است که جنگ در اوستیا در کمتر از سه روز به پایان رسید و گرجستان درخواست آتش بس داد.

تحلیلگران سیاسی معتقدند به هرحال روسیه و آمریکا هردو به اهداف مورد نظر خود رسیدند . روسها به متحدان سابق خود که یا عضو ناتو شده اند و یا برای عضویت درآن به شدت تلاش می کنند مشخص کرد که اگر امنیت ملی این کشور به خطر بیافتد از گزینه جنگ نیز صرف نظر نخواهد کرد. آمریکا نیز از برخورد خشونت آمیز روسیه با بحران های منطقه ای در قفقاز به عنوان شاهدی برادعای ظهور خطر روسیه و بهانه ای برای ترغیب کشورهای قفقاز و شرق اروپا به مشارکت در طرح سپر دفاع موشکی آمریکا بهره برداری خواهد کرد. دراین میان گرجستان بازنده نبرد کوتاه مدت در قفقاز جنوبی محسوب می شود .

در یک جمع بندی کلی باید گفت گرجستان در زمینه آغاز جنگ در اوستیای جنوبی بصورت اغراق آمیز روی حمایت های امریکا و غرب حساب کرده بود . درواقع اگر چه امریکا بدنبال ایجاد تنش در مناسبات روسیه و گرجستان است اما به دلایل مختلف و نوع مناسباتی که با مسکو دارد حاضر به رویارویی با روسیه آنهم در منطقه ای که روشها از آن بعنوان حیاط خلوت نام می برند، نیست. همین موضوع نیز موجب خشم و سرخوردگی گرجستان شده بطوری که تفلیس در اقدامی که ناخرسندی امریکا را بهمراه دارد ، اعلام کرده است که همه دو هزار نظامی خود را ظرف سه روز آینده از عراق خارج می کند .