نزدیکی های نیمه شب چهارشنبه، اندکی پس از آن که مرور بخش های خبری تلویزیون روسیه و گزارش های غرورآمیز آن درباره انتخاب ولادیمیر پوتین به عنوان چهره سال مجله تایم را به پایان رساندم، پیام های زیادی از دوستانم دریافت کردم که دلایل این انتخاب را جویا می شدند.
بسیاری از این دوستان قدیمی که تعداد زیادشان روشنفکران و جزو نخبگان اجتماعی بودند، سر به سرم می گذاشتند اما نه کاملاً. یکی از آنها خاطرنشان کرد: هر لطیفه ای ذره ای حقیقت در خود دارد.وقتی در خلال واکنش های بی امان اولیه به اعلام چهره سال تایم در تلویزیون روسیه صحبت می کردیم فهمیدم همانگونه که پوتین در گفت وگوی ویژه با سردبیران مجله درباره آزادی تلویزیون روسیه مدعی شده چندان بیراهه نرفته و این تلویزیون به رغم دولتی بودن آزاد است.

بسیاری از صاحبنظران روسی آزادانه دستاوردهای پوتین در بازگرداندن روسیه به نقشه دنیا را می ستودند و آزادانه تحلیل تایم از آنچه را که در مسیر وی به سوی این دستاورد رخ داده بود باز هم آزادانه حذف می کردند.آن شب دوستی پرسید: «به نظرت این پوشش خبری چه تأثیری روی عوام دارد آنهایی که هرگز وارد سایت تایم نشده و یا نسخه چاپی اش را نخوانده اند » او بر این باور بود که ذهن آنها از دلایل تایم برای تأیید پوتین و سیاست هایش تهی خواهد ماند.
سپس از «اکو مسکووی» یک ایستگاه لیبرال رادیویی که ویژه شمار معدودی از روشنفکران است، تماس گرفتند. تا جایی که توانستم کوتاه توضیح دادم: انتخاب وی از سوی تایم تأیید و پذیرش سیاست هایش نیست. همه کسانی که مردان سال شدند تأثیرات ماندگاری بر رخدادهای سال های خود که در تاریخ ماندنی شد بر جای گذاشتند. روزنامه نگاران تایم مانند بازرسانی هستند که جست وجو می کنند، گردآوری می کنند و تا حد امکان حقایق کامل و جامعی درباره یک مسأله خاص ارائه می دهند و به مخاطبان این امکان را می دهند که خود تصمیم گیری کرده و درباره تأثیرات مطلوب یا نامطلوب یک شخص حکم مستقلی صادر کنند.به مصاحبه کننده رادیو اکومسکووی گفتم در مورد پوتین، نکته حیاتی در انتخاب وی به عنوان چهره سال آن بود که وی روسیه را احیا کرد و بار دیگر این کشور را به نقش کامل کننده اش در سیاست بین المللی و اقتصاد جهانی بازگرداند.بسیاری از مردم روسیه از سیاست پوتین در تبادل آزادی ها و دموکراسی با ثبات و نظم - یا از منظر منتقدانی مثل خودم تبادل آزادی و دموکراسی با توهم ثبات و نظم - حمایت می کردند. مردم روسیه بر این باورند که تأثیر پوتین بهبودی می آفریند.
آنها از من تشکر کرده و تلفن را قطع کردند. سایر دوستانی که نظراتم را به هنگام پخش این گفت وگو شنیده بودند تماس گرفتند و تعریف و تمجید کردند.یکی از ویژگی های عجیب و غریب در تجربه تقریباً ?? ساله ام به عنوان تنها شهروند روسی منتخب در میان خبرنگاران تایم آن است که در اغلب موارد موضوعات روسیه را در تماس رو در رو با دوستان و همکارانم در مجله بررسی نمی کنم، نه این که همیشه حق با من باشد. با این حال، هنوز معتقدم در این باره حق با من است که ظهور پوتین به عنوان تنها رهبر ملی قابل اعتنا و تأیید ضمنی این نقش از سوی خود او نشانگر آن خواهد بود که روسیه به مرحله ای رسیده که به دامان اقتدارگرایی جدیدی نخواهد خزید اما یقین دارم دوره حاکمیت پوتین - که پیش بینی می کنم طولانی خواهد بود - بار دیگر کشور را در وضعیتی قرار خواهد داد که واسیلی کلیوچوسکی مورخ بزرگ روسی یک قرن پیش آن را چنین توصیف کرده بود: دولت مقتدر می شود.از سوی دیگر، با این ایده هم - که برخی از همکاران آمریکایی از آن دفاع می کنند - موافق نیستم که این رژیم برای روسیه خطرناک است. به همین دلیل است که تصور می کنم پوتین گزینه ای صحیح به عنوان چهره سال بود. زیرا امسال هیچ فرد دیگری به اندازه او تأثیر عمیق و سرنوشت ساز بر تاریخ نگذارده است.