روسیه به 89 واحد اداری تقسیم شده است:

21 جمهوری، 6  منطقه که "کرای" نامیده می‌شوند (زیرا با کشورهای خارجی مرز دارند)، 10 ناحیه خودمختار ملی به نام "اوکروگ" (حوزه)، 49 ابلاست (استان)، یک منطقه خودمختار، شهرهای مسکو و سنت پترزبورگ که موقعیت فدرال دارند. جمهوریهای روسیه عبارتند از آدیگه‌یه، آلانیا (استیای شمالی)، آلتای، باشقیرستان، بوریاتیا، چچن، چوواشیا، داغستان، اینگوشتیا، کاباردینو بالکاریا، کالمیکیا، قره‌چای-چرکس،  کارلیا، خاکاسیا، کومی، ماری ال، موردوویا، ساخا (یاقوتیا)،‌ تاتارستان، تووا و اودمورتیا. "کرای‌" ها عبارتند از منطقه آلتای، منطقه خاباروفسک، منطقه کراسنودار، منطقه کراسنویارسک، منطقه پریموریه و منطقه استاوراپل. نواحی خودمختار که درون استانها یا "کرای"ها و تحت الاختیار آنها هستند عبارتند از آگا، چوکوتکا، اونکیا، خانتا مانسیا. کاوریاکیا، ننتسیا، پرمیاکیا، تایمیریا، اوست اوردا و یامالیا. همچنین منطقه خودمختار یهودی وجود دارد. این تقسیمات از لحاظ اندازه بسیار متفاوت می‌باشند. مساحت جمهوری ساخا بیش از 3 میلیون کیلومتر مربع است در حالی که مساحت اینگوشتیا که کوچک‌ترین واحد کشور (به استثنای مسکو و سنت پترزبورگ) می‌باشد  قریب به 4300 کیلومتر مربع است.

جمهوریها، نواحی و مناطق خودمختار وارثین مستقیم ساختارهای قومی مربوطه در دوران شوروی می‌باشند. تنها جمهوری‌های چچن و اینگوشتیا از این قاعده مستثنی می‌باشند و دو قطعه از جمهوری واحد چچن و اینگوش دوران شوروی هستند. عوامل اقتصادی و سیاسی باعث شدند که مهاجرت از این مناطق و به این مناطق شدت داشته باشد. در نتیجه اکثریت جمعیت بسیاری از مناطق را روس ها تشکیل می‌دهند.

همچنین عناوین تقسمات اداری ملی نیز بطور ملموس تغییر یافته است. روسیه در دوران شوروی شامل 16 جمهوری خودمختار، 5 استان خودمختار و 10 ناحیه خودمختار بود. اواخر سال های 1990 عنوان خودمختار از اسم جمهوریها حذف و 4 استان از 5 استان خودمختار به درجه جمهوری ارتقاء داده شدند. از آن دوره تاکنون اسم برخی جمهوریها تغییر یافته و نام محلی جانشین نام روسی شده است (مانند باشقورتوستان بجای باشقیریا، تاتارستان بجای تاتاریا، ساخا بجای یاقوتیا، آلانیا بجای استیای شمالی).