سفارش تبلیغ
صبا ویژن
 
 تعداد کل بازدید : 379118

  بازدید امروز : 6

  بازدید دیروز : 2

روس پرسрусспрес

[ خانه | ایمیل |شناسنامه | مدیریت ]

 

 

لینک دوستان





















 

روس پرسрусспрес
АЛИ ВАТАНЫ
دانش آموخته علوم سیاسی

 

پیوندهای روزانه

 

لوگوی سایت

روس پرسрусспрес

 

فهرست موضوعی یادداشت ها

سخن مسئول وب[19] . گزارش تصویری[14] . مقالات[14] . اخبار روسیه[13] . سیاست در روسیه[7] . زبان روسی[4] . صنعت نظامی روسیه[3] . سیمای اقتصادی روسیه . بلاروس . چچن .

 

آرشیو

گزارش تصویری
مقالات
سیاست در روسیه
سیمای اقتصادی روسیه
صنعت نظامی روسیه
سیمای اجتماعی ، فرهنگی ،تاریخی و مشاهیر روسیه
زبان روسی
اخبار روسیه
سخن مسئول وب

 

اشتراک

 

 

آن که خود را پیشواى مردم سازد پیش از تعلیم دیگرى باید به ادب کردن خویش پردازد ، و پیش از آنکه به گفتار تعلیم فرماید باید به کردار ادب نماید ، و آن که خود را تعلیم دهد و ادب اندوزد ، شایسته‏تر به تعظیم است از آن که دیگرى را تعلیم دهد و ادب آموزد . [نهج البلاغه]

اطلاعاتی درباره مسکو - قسمت پنجم

نویسنده:АЛИ ВАТАНЫ::: سه شنبه 86/12/7::: ساعت 5:8 عصر

  آماری در باره متروی مسکو:

 

 

 

15مه 1997

15 مه 1935

طول خط (کیلومتر)

6،243

11

تعداد خطوط

9

1

تعداد ایستگاه‎ها

150

13

ایستگاه‎ها در تلاقی خطوط

49

-

ایستگاه‎های دارای پله برقی

107

4

تعداد سرسراها

232

16

تعداد دستگاه‎های پله‎برقی

508

15

طول تونل(کیلومتر)

6،521

01،13

طول ریل (کیلومتر)

7،703

8،30

حد متوسط نقل و انتقال مسافران در شبانه‎روز

8723.000 نفر

177.000 نفر(در سال 1936)

حجم سالانه نقل و انتقال (میلیون نفر)

9،3183

7،110

تعداد واگن‎ها

4060

58

حداکثر تعداد واگن‎ها در یک قطار

8

4

حداکثر عبور قطارها در یک ساعت

42

15

حداقل فاصله زمانی بین حرکت قطارها

85 ثانیه(گاهی حتی 30 ثانیه)

5 دقیقه

تعداد رفت و آمد قطارها در شبانه‎روز

7870

487

سرعت حرکت (کیلومتر در ساعت)

90

50

تعداد کارمندان

24615

1991

 

در طی 60 سال بیش از 86 میلیارد مسافر حمل و نقل شده است، حدود 111 میلیون قطار در حرکت بوده است که 93،99 درصد آنها درست مطابق با جدول زمانی کار کردند. 515 کیلووات برق در ساعت صرفه‎جویی شده است. حد متوسط حمل و نقل مسافر به وسیله مترو مسکو حدود 80 درصد است که تقریباً 5،4 بار بیش از حد متوسط حمل و نقل شهر سنت‎پترزبورگ و 29 بار بیش از متروی نووسیبیرسک است. در سال 1935 قیمت بلیط مترو فقط 50 کوپک (به نرخ آن زمان) بود. اما بعد از سال 1991 قیمت بلیط مترو افزایش یافت. در سال 1991 15 کوپک و در دوران تورم شدید قیمت‎ها افزایش فاحشی یافت و در سال 1997 قیمت هر بلیط مترو 2000 روبل(به نرخ آن زمان) بود. در حال حاضر هر مسافر می‎تواند کارتهای مخصوص مترو را که در واقع در حکم بلیط مترو هستند خریداری کند. روی این کارتها تعداد سفر با مترو ذکر شده است. مثلا کارتی که روی آن شماره یک ثبت شده است فقط برای یکبار ورود به مترو می‎توان از آن استفاده کرد. قیمت یک نوبت 4 روبل(14 سنت)( به نرخ ماه مه سال 2000)است. کارت‎های دانشجویی و ماهانه هم هستند که فعلا قیمت کارت ماهانه مترو 120 روبل است(کمی بیش از 4 دلار)(نرخ ماه مه سال 2000). در رابطه با متروی مسکو باید به این نکته نیز توجه نمود که عشق و علاقه فراوان اهالی مسکو به مطالعه، مترو را به کتابخانه متحرک مبدل کرده است. در واگن قطارها شما کمتر کسی را خواهید دید که روزنامه و یا کتابی در دست نداشته باشد. از پیر و جوان در حال مطالعه هستند و از گذراندن وقت خود در مترو به بهترین وجه استفاده می‎کنند.

مقرراتی که باید در وسایل نقلیه رعایت شود– قبل از سوار شدن به اتوبوس، تریلی‎بوس، تراموا سعی کنید بلیط همراه داشته باشید ( بلیط این نوع وسایل نقلیه را می‎توانید از کیوسک‎های بلیط فروشی که معمولا در نزدیکی ایستگاه‎های مترو قرار دارند خریداری کنید). اگر احتمالاً بلیط همراه ندارید، می‎توانید به محض وارد شدن (مثلاً) به اتوبوس از راننده اتوبوس بلیط را بخرید (قیمت هر بلیط خریداری‎شده در داخل وسیله نقلیه 50 کوپک گرانتر است. در حال حاضر (ماه آوریل سال 2000 قیمت هر بلیط 2 روبل و50 کوپک است(8 سنت آمریکا) نرخ هر دلار 28 روبل) و بوسیله دستگاه‎های سوراخ‎کن که در کنار پنجره‎ها نصب شده آن را سوراخ کنید و تا آخر سفر آن را نزد خود نگه دارید ( در غیر اینصورت اگر کنترل‎چی بلیط وارد اتوبوس شود و شما بلیط نداشته باشید باید جریمه‎ای به مبلغ 10 روبل(35 سنت، نرخ ماه مه سال 2000) بپردازید). در وسایل نقلیه عمومی ارجحیت نشستن با افراد مسن و بچه‎دار است. بهتر است قبل از رسیدن به ایستگاه مورد نظر چند ثانیه‎ زودتر از جا بلند شوید و نزدیک در بایستید. بویژه در مترو باید این نظم را رعایت کنید که مانع ورود و خروج مسافران نشوید. در رابطه با مترو باید این نکته را نیز مد نظر داشت که هنگام ایستادن روی پله‎های برقی حتماً باید در طرف راست پله‎برقی بایستید.

تاکسی: تاکسی‎ها در مسکو به مارک ولگا و به رنگ زرد هستند. کیلومترشمار در داخل تاکسی است، اما بر طبق آن کرایه گرفته نمی‎شود. به این دلیل بهتر است قبل از سوار شدن به تاکسی ابتدا در باره کرایه با راننده به توافق برسید. تاکسی تلفنی هم وجود دارد که از قیمت‎های مشخصی برای مسیرها برخوردار هستند. تاکسی‎ها در مسکو حق ندارند مسافر اضافی سوار کنند. تعداد مسافران تاکسی نباید از 4 نفر تجاوز کند. در قسمت جلو فقط یک نفر بزرگسال می‎نشیند. روی داشبرد تاکسی مشخصات راننده (کارت شناسایی او) نصب شده است که شما با ورود به تاکسی می‎توانید آنها را به خاطر بسپارید تا اگر نیاز بود آن مشخصات را به پلیس اطلاع دهید. البته لازم به ذکر است که در سال‎های اخیر ماشین‎های سواری و شخصی نیز به حمل مسافر می‎پردازند. کرایه مسیر را باید قبل از سوار شدن معین کنید.

در شهر مسکو فرودگاه‎های متعددی وجود دارد که هر یک از آنها مسیرهای مشخصی را سرویس‎دهی می‎کنند:

فرودگاه ونوکوو قدیمی‎ترین فرودگاه مسکو است و در حومه جنوب شرقی شهر قرار دارد. از این فرودگاه پروازهایی به مقصد ولگوگراد، اولیانوفسک، کراسنودار، روستوف، سوچی، مینرالنیه وودی و سایر نقاط صورت می‎گیرد.

فرودگاه دومودٍدوو بزرگترین فرودگاه مسکو و روسیه است و ارتباط هوایی مسکو با بخش‎های دور سیبری، شرق دور روسیه و کشورهای آسیای مرکزی از این طریق برقرار می‎شود.

فرودگاه بیکووو فرودگاه کوچکی است که عمدتاً برای پرواز به مسیرهای کوتاه در نظر گرفته شده است.

فرودگاه شرمتیوو-1 برای تأمین ارتباط هوایی مناطق غربی و برخی نقاط خارج از کشور مورد استفاده قرار می‎گیرد.

فرودگاه شرمتیو-2 فرودگاه بین‎المللی مسکو محسوب می‎شود و مجهزترین فرودگاه این کشور می‎باشد.

خدمات ارتباطی

در مسکو شبکه ارتباطی می‎تواند ارتباط شما با اکثر کشورهای دنیا را برقرار کند. در هر محله‎ای پست و تلفن و تلگراف فعال است که شما می‎توانید نامه و تلگرام از آنجا به کشور مورد نظر ارسال کنید ( هزینه پست – پاکت هوایی 8 روبل (قیمت ماه می سال 2000) است). برای استفاده از تلفن‎های داخلی می‎توانید هم از ژتون تلفن که معمولاً در ایستگاه‎های مترو فروخته می‎شوند استفاده کنید و هم از کارت‎های تلفن که آنها را هم علاوه بر تلفنخانه‎ها می‎توانید از ایستگاه‎های مترو تهیه کنید. برای برقراری ارتباط با کشور مورد نظر می‎توانید از خدمات هتل محل اقامت استفاده کنید و یا از خدمات کارتی بهره بگیرد که باصرفه‎تر است. هر مسافر یا توریستی می‎تواند این گونه کارت‎ها را از تلفنخانه‎ها تهیه کند. استفاده از اینگونه کارت‎ها بسیار ساده است. کارت‎ها کد شده هستند. تلفن مورد استفاده شما باید تلفن دارای کانال تونال باشد (اکثر تلفن‎های دکمه‎ای دارای این نوع کانال هستند). ابتدا شماره ثبت شده روی کارت را که در قسمت فوقانی نوشته شده می‎گیرید و بعد از اینکه اوپراتور به شما جواب داد تلفن را به تونال که توسط فشار دکمه‎ای صورت می‎گیرد برمی‎گردانید و دستورالعمل‎های اوپراتور را که به زبان انگلیسی است (شما می‎توانید زبان را خودتان انتخاب کنید) دقیقاً اجرا می‎کنید.

در ضمن می‎توانید شماره تلفن مورد نظرتان را به متصدی دفتر هتل بدهید و بعد از وصل با شماره خود صحبت کنید. هزینه این نوع گفتگوی تلفنی به نرخ هتل محل اقامت معمولاً گرانتر از خدمات تلفنی داخل شهر است. از خدمات اینترنتی کتابخانه‎ها هم می‎توانید استفاده کنید. فاکس در تلفنخانه‎ها موجود است. تلفنخانه مرکزی مسکو در خیابان تورسکایا، نرسیده به میدن مانژنایا واقع است.

  تعطیلات رسمی

سال نو (31 دسامبر تا 1 ماه ژانویه)

عید میلاد مسیح (7 ماه ژانویه)

روز جهانی زن (8 ماه مارس)

روز جهانی کارگر (1 و 2 ماه می)

سالگرد پیروزی در جنگ جهانی دوم (9 ماه می)

روز استقلال (12 ماه ژوئن)

روز پرچم روسیه (19 ماه اوت)

سالگرد انقلاب اکتبر (7 نوامبر)

روز قانون اساسی (12 دسامبر)

عید پاک (که هر سال تغییر می‎کند و معمولاً در اواخر ماه آوریل و یا اوایل ماه می برگزار می‎شود. در سال 2000 روز 30 ماه آوریل عید پاک در روسیه برگزار شد).



اطلاعاتی درباره مسکو - قسمت چهارم

نویسنده:АЛИ ВАТАНЫ::: سه شنبه 86/12/7::: ساعت 5:8 عصر

 

  ورزشگاه لوژنیکی

این ورزشگاه یکی از بزرگترین ورزشگاه‎های مسکو به حساب می‎آید که در ساحل رود مسکو واقع در لوژنیکی بنا شده است. تا سال 1950 این ناحیه جنگلی و دارای خانه‎های چوبی بود. اما در سال 1955 کارهای ساختمانی در آنجا آغاز شد و بعد از گذشت یک سال یک مجتمع ورزشی بزرگ در آنجا برپا گردید. مساحت این مجتمع بالغ بر 187 هکتار است و شامل بیش از 130 عمارت برای ورزش‎های زمستانی و تابستانی است. این مجتمع دارای یک استادیوم بزرگ که بیش از 103000 نفر را در خود جای می‎دهد و استادیوم کوچکتر (9500 نفری) و کاخ‎های ورزشی (14000 نفری) است که ازمیدان‎های قابل تغییر ورزشی برخوردارند. این میدان‎ها را می‎توان در صورت لزوم به میدان بازی هوکی و یا رقص روی یخ (پاتیناژ) تغییر داد. این مجتمع بطورکلی دارای 24 سالن ورزشی، 10 زمین فوتبال و استخرهای سرپوشیده و استخرهای مخصوص شیرجه است. ورزشگاه لوژنیکی یکی از اصلی‎ترین ورزشگاه‎ها در بازی‎های المپیک سال 1980 بود. از محوطه ورزشگاه، پل لوژنیکی را می‎توان مشاهده کرد که روی رودخانه مسکو کشیده شده است و دارای ایستگاه مترو است. سالن این ایستگاه دارای دیوارهای شیشه‎ای است و قبل از آغاز تعمیر آن مسافران می‎توانستند از این ایستگاه مترو رود مسکو و ورزشگاه لوژنیکی و خیابان کومسومول را ببینند.

  خیابان آربات و خیابان کالینین(کالینینسکی پراسپکت)

خیابان آربات و کالینینسکی پراسپکت از دیگر جاهای دیدنی شهر مسکو هستند. آربات که در قرن 19 در واقع آخرین نقطه مسکو به حساب می‎آمده است اینک در مرکز مسکو واقع است و توریست‎ها می‎توانند انواع و اقسام کارهای دستی روسی را در آنجا پیدا کنند.

ابتدای خیابان کالینین درست در مقابل برج ترویتسکایا کرملین است و از اینجا این خیابان به طرف غرب کشیده شده، از روی رود مسکو می‎گذرد و به خیابان کوتوزوف می‎پیوندد. بخشی از این خیابان یکی از قدیمی‎ترین خیابان‎های مسکو به حساب می‎آید. از اینجا در قرون 13 و 14 جاده به نووگورود و بعداً به اسمولنسک کشیده شد. اولین خانه در سمت راست این خیابان خانه گورکی است که در سال 1905 او در آنجا زندگی می‎کرد. در سمت چپ این خیابان 4 مجتمع ساختمانی 26 طبقه قرار دارد که معمولاً در روزهای جشن چراغ‎های این مجتمع‎ها را بشکلی روشن می‎کنند که می‎توان نام آن جشن را روی ساختمان‎ها خواند.

خیابان آربات: در سمت چپ کالینینسکی پراسپکت، میدان آربات واقع است که در آنجا دو ایستگاه مترو آرباتسکایا قرار دارد. یکی از این ایستگاه‎ها بلندترین ایستگاه مترو مسکو است و فاصله بین دو پله‎برقی آن که در دو طرف سالن مترو واقع است 200 متر است. خیابان آربات یکی از قدیمی‎ترین خیابان‎های مسکو است. کلمه آرباد ریشه شرقی دارد و به معنی حومه است. به علت آتش‎سوزی‎های متعدد، چهره این خیابان چندین بار تغییر شکل داده است. در نیمه دوم قرن 18 زمانی که خیابان‎های همجوار به یک محله اشرافی مبدل شدند، خیابان آربات تنها بازار محلی بود. تعداد زیادی از نویسندگان، هنرپیشگان و نقاشان مشهور در خیابان آربات زندگی کردند و خانه‎های آنها تا زمان حاضر به شکل موزه حفظ شده است. در سال 1831 آلکساندر پوشکین،شاعر کبیر روس بعد از ازدواجش چند ماهی را در آپارتمان شماره 53 که تنها خانه او در مسکو و در خیابان آربات واقع بود گذراند. امروز این خانه به همان شکل اولیه بصورت موزه برای علاقمندان حفظ شده است.خیابان‎های فرعی آربات بازگوکننده تاریخ فرهنگ روسیه است.

ادامه مطلب...


اطلاعاتی درباره مسکو - قسمت سوم

نویسنده:АЛИ ВАТАНЫ::: سه شنبه 86/12/7::: ساعت 5:7 عصر

 

  پارک‎ها

موزه- پارک کالومینسکی

کالومینسکی پارک یکی از زیباترین پارک‎های مسکو است که زمانی دهکده تزار (قرون 16 و 17 ) بود. این دهکده که در بخش جنوبی شهر کالومینسکی واقع شده است صحنه درگیری‎های زیاد مردم روسیه برای خلاصی از یوغ تاتارها بود. موزه کالومینسکی دارای اسناد و مواد زیادی در باره صحنه‎هایی از تاریخ روسیه است. در داخل پارک کالومینسکی اولین کلیسای چادرمانند سنگی با گنبدهای فیروزه‎ای که در سال 1532 - 1530 ساخته شد هنرنمایی می‎کند. این کلیسا در عرض بیش از 4 قرن با زیبای منحصر بفرد و عظمت خود چشم هر بیننده‎ای را به خود جلب می‎کند. این کلیسا نمایانگر هنر معماری روسیه است و از ساحل رودخانه مسکو سر بلند کرده است و به نظر می‎رسد که بخوبی با طبیعت پیرامون خود یکی شده است. پارک کالومینسکی دارای تعدادی از بناهای قرن 17 و بناهای چوبی جالب روسیه باستان است. خانه کوچک پطر کبیر (قرن 17 ) که در آرخانگلسک قرار داشت به این پارک منتقل شده است (پطر کبیر دوران کودکی خود را در شهر کالومینسکی گذراند و بعدها هم برای استراحت همیشه به این محل می‎آمد). کاشی‎های روسی و کنده‎کاری‎ها روی چوب و آهن و شمایل قرن 17 در موزه‎های پارک کالومینسکی نگهداری می‎شوند. از ساحل رود مسکو در پارک کالومینسکی می‎توان با استفاده از کشتی رودخانه‎رو گردش روی رودخانه مسکو را از همان‎جا آغاز کرد.

آدرس: مترو کالومینسکی، تلفن: 1152384

ادامه مطلب...


اطلاعاتی درباره مسکو - قسمت دوم

نویسنده:АЛИ ВАТАНЫ::: سه شنبه 86/12/7::: ساعت 5:6 عصر

  میدان سرخ

میدان سرخ که مهمترین میدان مسکو و روسیه است، در بیرون باروهای شرقی کرملین واقع گردیده و حدود 72500 متر مربع وسعت دارد. در اوایل قرن پانزدهم به عنوان یک بازار ساخته شد و در قرن شانزدهم به میدان تثلیث موسوم گردید. از اواسط ده ه 1660 نام آن به کراسنایا پلوشاد یا میدان سرخ تغییر یافت که در زبان روسی قدیم کلمه کراسنایا به معنای زیبا و شکیل بود ولی بتدریج معنای آن به سرخ تبدیل شده است. این میدان صحنه گردهم‎آیی‎های بزرگ در دوران شوروی بود و پس از آن نیز گهگاهی تجمعاتی در آن رخ می‎دهد. موزه دولتی تاریخ در ضلع شمالی میدان واقع است و تاریخ بنای آن به اواخر قرن نوزدهم می‎رسد. در قسمت شرقی میدان فروشگاه دولتی بزرگی قرار دارد بنام گوم که بنای آن در سال 1893 به اتمام رسید و در سال 1957 تغییرات کلی در آن داده شد. کلیسای جامع سنت‎باسیل که در قرن شانزدهم بنا شده نیز در جنوب میدان واقع است که بیشتر به عنوان یک بنای تاریخی مورد بازدید توریست‎ها قرار می‎گیرد و مراسم مذهبی در آن اجرا نمی‎شود. این کلیسا به عنوان بنای یادبود تصرف خان‎نشین قازان توسط ایوان مخوف در سال 1552 بنا شد. چند سال پیش در شمال میدان کلیسای کوچکی در جای سابق آن ساخته شد که مورد استقبال زیاد هم بازدیدکنندگان میدان سرخ و هم مسیحیان متدین قرار گرفت زیرا در این کلیسا مراسم دعا و نیایش اجرا می‎شود.

یکی دیگر از بخش‎های جدیدی که در این اواخر به میدان سرخ اضافه شده است دروازه ورودی آن است(سال 1995) که البته در ابتدای ساخت این میدان به عنوان بازار وجود داشته است اما بعدها چون میدان سرخ برای رژه و نمایش جنگ‎افزار و ماشین‎های سنگین مورد استفاده قرار می‎گرفت، مجبور شدند این دروازه را بردارند. در زمان جشن 850 -مین سالگرد مسکو تصمیم گرفته شد نمای میدان سرخ تا حد امکان به حالت اولیه آن برگردانده شود و به این دلیل این دروازه بسیار زیبا که کلیسای کوچکی هم در داخل دیوار آن بنا شده است به میدان سرخ اضافه شد. روی سنگفرش جلوی این کلیسای کوچک صفحه فلزی قرار دارد که نام آن کیلومتر صفر است. یعنی از این نقطه تمام مسیرها از مسکو به جاهای دیگر حساب می‎شود. فرضیه‎ای هم وجود دارد دال بر اینکه اگر کسی روی این صفحه فلزی بایستد و چند بار بچرخد و سکه‎ای به پشت سرش پرت کند، آرزویش برآورده خواهد شد.

ادامه مطلب...


اطلاعاتی درباره مسکو - قسمت اول

نویسنده:АЛИ ВАТАНЫ::: سه شنبه 86/12/7::: ساعت 5:5 عصر

 آب و هوا

به دلیل نا متعادل بودن هوای مسکو و اینکه درجه حرارت مسکو حتی در تابستان زیاد گرم نیست، بهترین زمان سفر به این شهر ماه‎های ژوئن، ژوئیه تا اواسط ماه اوت(خرداد،تیر و مرداد) است. روزهای تابستانی بلند و روشن هستند (طلوع آفتاب در اواسط ماه ژوئن(خرداد) حدوداً ساعت 4 و 40 دقیقه صبح و غروب آفتاب ساعت بیست و دو و ده دقیقه شب است) و در ماه ژوئیه(تیر) حتی تا ساعت 23 هم هوا روشن است. احتمال وزش بادهای سرد شمال در ماه اوت زیاد است و به این دلیل با وجود اینکه آفتاب گرم است، اما احساس می‎شود که درجه حرارت پاییزی و نه تابستانی است. از اواخر ماه اکتبر برف شروع به باریدن می‎کند که معمولاً تا اواسط ماه آوریل هم طول می‎کشد. درجه حرارت در زمستان از 10- تا 30- است (طلوع آفتاب در ماه‎های ژانویه و فوریه (دی - بهمن) بین ساعت هشت و چهارده دقیقه تا نه و یک دقیقه صبح و غروب آفتاب بین هفده و چهارده دقیقه تا هیجده و چهارده دقیقه عصر است). فصل بهار بی‎نهایت سریع شروع و تمام می‎شود و در عرض یکی دو هفته درختان لباس سبز به تن و گل می‎دهند و چهره شهر کاملاً از این رو به آن رو می‎شود! در هر صورت هنگام سفر به مسکو در هر هوایی بهتر است انواع لباس‎ها برای فصل‎های گوناگون همراه باشد. درخت سپیدار که در ماه ژوئن گل می‎کند منظره شهر را کاملاً تغییر می‎دهد. اهالی مسکو پرواز گل‎های سپیدار را برف تابستانی می‎نامند.

 

 آب مسکو

میزان بارندگی در مسکو چندان زیاد نیست. اما برف زمستانی به اندازه کافی آب مسکو را تأمین می‎کند. آب مسکو و 13 شهر حوالی مسکو از طریق 4 ایستگاه انتقال آب آشامیدنی ؛ روبلوفسکایا، سورنایا، زاپادنایا و وستوچنایا که از رودخانه‎های گوناگون تغذیه می‎شوند تأمین می‎شود. آب ایستگاه‎های سورنایا و وستوچنایا از منبع ایوانکوفسکی تأمین می‎شود که از طریق کانال مسکو ، آب ولگا به آن می‎ریزد. و آب ایستگاه‎های روبلوفسکایا و زاپادنایا از منابع رود مسکو (ایسترا، موژایسکی، اوزرنینسکی و روزسکی تأمین می‎شود. آب منابع در مرحله اولیه پاک و مطابق با استاندارد است،‌ اما در طی عبور از لوله‎های شهری از کیفیت آن کاسته می‎شود.

 اماکن دیدنی مسکو

کرملین: هسته مرکزی شهر مسکو ارگ یا کرملین آن است که در قرن پانزدهم درکرانه شمالی رود مسکو ساخته شده و شامل تعدادی کاخ و کلیسا است. کرملین مثلث‎شکل با جهت شمالی دارای ضلع‎هایی به طول 750 متر است. کرملین را واقعاً می‎توان از هر نظر، سمبولیک، تاریخی ، استراتژیکی و قلب مسکو نامید. بزرگترین کلیسای کرملین مسکو، کلیسای جامع اوسپنسکی است که در طی سال‎های 1475 تا 1479 ساخته شده و تزارها در آنجا تاجگذاری می‎کردند.

احداث کرملین در تاریخ 19 ژوئیه سال 1485 پایان یافت. ابتدا دیوار آجری کرملین در کنار رودخانه مسکو بنا شد، زیرا همانا از آنجا تاتارها اغلب حمله می‎کردند. تمام عملیات ساختمانی 10 سال بطول انجامید. لازم به یادآوری است که کرملین جدید را بر روی کرملین قدیم که از سنگ سفید بود بنا کردند. دیوارهای قبلی را در حد امکان باقی گذاشتند فقط دور آنها را دیوارهای آجری کشیده و آنها را بلندتر و ضخیم‎تر و محکم‎تر کردند. کاخ بزرگ کرملین در سال 1849 شکل کنونی را کسب کرد. کاخ جدید بطول 125 متر بود و دارای 700 اتاق از جمله آپارتمان‎های شخصی خانواده شخص اول کشور بود. در سال 1961 عمارت جدیدی به کرملین اضافه شد- کاخ کنگره‎ها. از کاخ کنگره‎ها برای اهداف گوناگون استفاده می‎کنند. برای اجرای نمایش‎های تئاتری و جشن‎های عمومی. سالن بزرگ آن برای 6هزار نفر درنظر گرفته شده است. وسایل صوتی برای ترجمه بیش از 29 زبان در این کاخ نصب شده‎اند. بالشوی تئاتر، باله و اپرا روی صحنه کاخ کنگره‎ها به نمایش می‎گذارد. این کاخ دارای 800 اتاق جداگانه از جمله سالن‎ها، رخت‎کن، راهرو و اتاق‎های اختصاصی برای اعضای شخص اول مملکت، اتاق مطبوعات و اتاق‎هایی برای خدمه فنی است. برای ساخت این کاخ فقط 16 ماه وقت صرف شد و جایزه لنین به طراحان و معماران آن تعلق گرفت.

کرملین جایی است که تمام راه‎های روسیه به آنجا ختم می‎شود. در اینجا ایوان مخوف و استالین حکومت کردند، ناپلئون از کرملین آتش‎گرفتن مسکو را تماشا کرد، لنین دیکتاتوری پرولتاریا را شکل داد، گورباچف مبتکر پروسترویکا (دگرگون‎سازی) بود، یلتسین سعی کرد اصلاحات را به انجام برساند و ولادیمیر پوتین که در ماه مارس سال 2000 به عنوان رئیس‎جمهور روسیه برگزیده شد در راه به انجام رساندن اصلاحات و قراردادن کشور در ردیف 10 کشور پیشرفته جهان تلاش می‎ورزد.

ادامه مطلب...


تاریخ مسکو

نویسنده:АЛИ ВАТАНЫ::: سه شنبه 86/12/7::: ساعت 5:4 عصر
تاریخچه شهر

مسکو پایتخت روسیه در ناحیه مرکزی بخش اروپایی کشور واقع شده و تاریخ بنای آن به سال 1147 میلادی می‎رسد. مساحت مسکو در قرن 14 خیلی کم بود و فقط شامل کرملین و منطقه کیتای گورود امروزی بود. اولین کلیساهای سنگی در محوطه کرملین ساخته شدند. بنا به دستور تزار ایوان کالیتا در سال 1340 دیوار دفاعی کرملین از تنه‎های بسیار کلفت درخت بلوط ساخته شد که دارای برج‎های دیدبانی هم بود. حلقه‎ای از صومعه‎ ها و کلیساها کرملین را احاطه کرده بود. مسکو در طی قرن‎ها سمبل روسیه بود و توانست قلب روسیه شود( در قرن 15 مسکو برای اولین بار پایتخت شد و توسعه این شهر با سرعت زیادی پیشرفت ‎کرد). پطر کبیر شهر سنت‎پترزبورگ را در سال 1705 میلادی به عنوان پایتخت جدیدی بر ساحل رود نوا بنا کرد (در سال 1712 پطر کبیر پایتخت را از مسکو به سنت‎پترزبورگ منتقل کرد). او اصلاً از مسکو خوشش نمی‎آمد زیرا کشته شدن عمو و مشاوران مادرش در جریان یک کودتای درباری در مسکو را به چشم دیده بود، اما این شهر برای ناپلئون همچنان یک هدف بسیار جالب باقی مانده بود.

 

ادامه مطلب...


چکیده ای از روسیه

نویسنده:АЛИ ВАТАНЫ::: سه شنبه 86/10/4::: ساعت 12:0 صبح

روسیه به 89 واحد اداری تقسیم شده است:

21 جمهوری، 6  منطقه که "کرای" نامیده می‌شوند (زیرا با کشورهای خارجی مرز دارند)، 10 ناحیه خودمختار ملی به نام "اوکروگ" (حوزه)، 49 ابلاست (استان)، یک منطقه خودمختار، شهرهای مسکو و سنت پترزبورگ که موقعیت فدرال دارند. جمهوریهای روسیه عبارتند از آدیگه‌یه، آلانیا (استیای شمالی)، آلتای، باشقیرستان، بوریاتیا، چچن، چوواشیا، داغستان، اینگوشتیا، کاباردینو بالکاریا، کالمیکیا، قره‌چای-چرکس،  کارلیا، خاکاسیا، کومی، ماری ال، موردوویا، ساخا (یاقوتیا)،‌ تاتارستان، تووا و اودمورتیا. "کرای‌" ها عبارتند از منطقه آلتای، منطقه خاباروفسک، منطقه کراسنودار، منطقه کراسنویارسک، منطقه پریموریه و منطقه استاوراپل. نواحی خودمختار که درون استانها یا "کرای"ها و تحت الاختیار آنها هستند عبارتند از آگا، چوکوتکا، اونکیا، خانتا مانسیا. کاوریاکیا، ننتسیا، پرمیاکیا، تایمیریا، اوست اوردا و یامالیا. همچنین منطقه خودمختار یهودی وجود دارد. این تقسیمات از لحاظ اندازه بسیار متفاوت می‌باشند. مساحت جمهوری ساخا بیش از 3 میلیون کیلومتر مربع است در حالی که مساحت اینگوشتیا که کوچک‌ترین واحد کشور (به استثنای مسکو و سنت پترزبورگ) می‌باشد  قریب به 4300 کیلومتر مربع است.

جمهوریها، نواحی و مناطق خودمختار وارثین مستقیم ساختارهای قومی مربوطه در دوران شوروی می‌باشند. تنها جمهوری‌های چچن و اینگوشتیا از این قاعده مستثنی می‌باشند و دو قطعه از جمهوری واحد چچن و اینگوش دوران شوروی هستند. عوامل اقتصادی و سیاسی باعث شدند که مهاجرت از این مناطق و به این مناطق شدت داشته باشد. در نتیجه اکثریت جمعیت بسیاری از مناطق را روس ها تشکیل می‌دهند.

همچنین عناوین تقسمات اداری ملی نیز بطور ملموس تغییر یافته است. روسیه در دوران شوروی شامل 16 جمهوری خودمختار، 5 استان خودمختار و 10 ناحیه خودمختار بود. اواخر سال های 1990 عنوان خودمختار از اسم جمهوریها حذف و 4 استان از 5 استان خودمختار به درجه جمهوری ارتقاء داده شدند. از آن دوره تاکنون اسم برخی جمهوریها تغییر یافته و نام محلی جانشین نام روسی شده است (مانند باشقورتوستان بجای باشقیریا، تاتارستان بجای تاتاریا، ساخا بجای یاقوتیا، آلانیا بجای استیای شمالی).

 



لیست کل یادداشت های این وبلاگ

در حادثه غرق شدن کشتی ولگا؛ دستکم یکصد و شانزده نفر کشته شدند
خرافات در روسیه
آموزش زبان روسی
چچن
مولداوی بین تمایل به اتحادیه روسیه- بلاروس و اتحادیه اروپا سرگرد
عملیات هیلمر و آغاز جنگ جهانی دوم
تائید نسل کشی مردم غیر نظامی اوستیای جنوبی توسط نیروهای گرجی
سرآغاز کلام
[عناوین آرشیوشده]


[ خانه | ایمیل |شناسنامه | مدیریت ]

©template designed by: www.persianblog.com

border="0" ALT="Google" align="absmiddle">